Hee allemaal,

Hierbij dan eindelijk mijn allereerste blog! Ik had me voorgenomen om elke week een blog bij te houden. Inmiddels zijn we drie weken verder... Ik heb het zo onwijs naar mijn zin en doe elke dag zo veel dingen dat de tijd vliegt. Vandaag is de eerste regenachtige dag in Valencia dus een goed moment om jullie op de hoogte te houden van mijn Spaanse leven. Ik zal beginnen bij het begin.

Drie weken geleden werd ik door mijn lieve ouders en broertje naar Brussel gebracht. Daar probeerde ik me erg groot te houden, maar het was toch wel even slikken! Op het moment dat ik in het vliegtuig zat, kon ik alleen maar denken: Wat ga ik in hemelsnaam 10 maanden in Spanje doen? Een paar dagen daarvoor had ik net mijn afscheidsfeestje gehad met allemaal lieve vrienden en familie. Al die leuke mensen moet ik nu dus zo lang missen...

Maar alle twijfels verdwenen als sneeuw voor de zon toen ik in Valencia met open armen werd ontvangen door mijn nieuwe Spaanse familie. Wat een lieve mensen! In Spanje is het normaal dat wanneer je iemand voor het eerst ontmoet meteen 2 kussen geeft. Ook de kinderen gaven me nog een beetje verlegen een kus, maar eenmaal in de auto werd er volop gekletst. Ze lieten me vol trots mijn nieuwe kamer zien waar ook meteen een zelfgemaakte tekening van de jongens hing: welcome to Spain! Vervolgens volgde er een ontmoeting met abuela. De oma waarbij ik het komende jaar in huis woon. Ook meteen een warm welkom maar allemaal in het Spaans wat op dat moment nog best wel pittig was! 's Avonds werd ik meegenomen naar een van de lievelings restaurants van de familie en daar heb ik ook meteen een paar van hun vrienden ontmoet. Gelukkig werd er toen Engels gepraat!

De eerste week hebben mijn gastouders me alle tijd gegeven om te wennen aan Valencia, de kinderen, abuela en de Spaanse cultuur. Ik werd meteen opgeslokt door de stad en werd op slag verliefd op de zee, het historisch deel en het bekende park van Valencia. Verder ben ik die week al naar Spaanse les gegaan waar ik andere au pairs heb ontmoet die inmiddels ook mijn vriendinnen zijn geworden! Het is erg leuk om met zo veel verschillende nationaliteiten in een lokaal te zitten: Duits, Zweeds, Frans, Canadees en zelfs Ijslands. Tegenwoordig gaan we na elke les wel even lunchen of de stad in (wat niet echt heel fijn is voor mijn portomonnee maar wel erg gezellig). Naast de au pairs ben ik ook in contact gekomen met een aantal Spaanse meiden. May (mijn gastmoeder) had me voorgesteld aan de dochter van haar collega en die heeft me meteen de leukste plekjes van Valencia laten zien (Ciudad de las Artes y las Ciencias).

Mijn eerste weekend heb ik voor het grootste gedeelte doorgebracht bij club Nautico, de zeilvereniging waar mijn nieuwe familie graag komt om te relaxen en te zwemmen met de kinderen. Ik heb daar zelfs ook al aan wakeboarden gedaan! Rafa (mijn gastvader) is meteen gaan zoeken naar een optimist, zodat ik de jongens ook alvast enthousiast kan maken voor het zeilen.

In week twee begonnen eigenlijk pas echt mijn dagen als au pair. Van maandag tot en met vrijdag haal ik de jongens om 17:00 op bij de halte van de schoolbus. Als eerst hebben we dan merienda: een klein maaltijdje wat gehouden wordt tussen de lunch en het avond eten. Vervolgens help ik meestal de oudste met zijn huiswerk en als dat snel gebeurt kunnen we leuke dingen doen: naar het park, de speeltuin of we gaan spelletjes spelen. Op dinsdag en donderdag hebben ze allebei tennisles. Wat nogal stressen is, aangezien we ongeveer 5 minuten hebben tussen wanneer de bus aan komt en de les begint. Als ze dan allebei al bezweet in de les aan komen en ik me in het Spaans verontschuldig, kan ik vervolgens rustig van het zonnetje genieten. Het douchen en avondeten is op dit moment nog een beetje een chaos omdat ze daar allebei niet heel erg van houden... Maar ook daar vinden we wel een weg in. Zodra allebei de ouders thuis zijn, verlaat ik rond ongeveer 22:00 het huis (terwijl er hasta manana/ te quiero wordt geroepen) en loop ik de hoek om naar het huis van abuela. Dan ben ik meestal zo moe dat ik na het thee drinken met abuela of skypen met mijn familie in Nederland (naeen dag vol Engels, Spaans en soms ook nog Frans is zelfs Nederlands praten erg moeilijk)meteen ga slapen.

De afgelopen twee weekenden was ik of te vinden op het strand (met Merle, de andere Nederlandse au pair!) of bij club Nautico of in het uitgaanscentrum van Valencia. Dat laatste is hier nogal anders dan in Nederland maar voor een danseres is uit gaan hier echt super gaaf! Over dansen gesproken, dat seizoen begint hier pas in oktober dus moet toch echt nog even een paar dagen volhouden voordat ik weer kan beginnen. Gister heb ik wel een super mooie balletvoorstelling mogen bijwonen in het oude theater van Valencia (een kadootje van mijn gastvader). Ik voel me hier al erg thuis en voel me tegelijkertijd ook gezegend dat ik zo goed ben terecht gekomen. De kinderen zijn echt twee cuties en de ouders (en abuela) doen er alles aan om me als een deel van hun familie te laten voelen.

Ik hoop dat jullie nu een beetje begrijpen waarom deze drie weken zo razendsnel zijn gegaan. Ik zal me best doen om zo nu en dan een blog te schrijven!

Liefs,
Merle