Feest, feest en nog eens feest
25 jan. 2016
🇪🇸
vanuit Spanje
Hee allemaal,
Wat een periode... Vooral een feestperiode eigenlijk. Die begon al tijdens het weekend dat ik mijn vorige blog online had gezet. Ik had het geluk om met mijn lieve gastfamilie af te mogen reizen
naar Bilbao, een stad in het noorden van Spanje. Al leek het eerder op het koude regenachtige Nederland toen ik het vliegtuig uitstapte dan het in mijn hoofd altijd zonnige Spanje. Maar het was
prachtig!
Tijdens dit weekend heb ik de hele familie van Abu (de oma) ontmoet. May had me eerder al verteld dat ze in het noorden van Spanje behoorlijk eigenwijs zijn en alles net even anders doen. Dit was
dan ook de reden waarom we alvast 2 weken voor kerst een kerstmaaltijd hadden en kerstliederen gingen zingen. Ik vond het erg bijzonder om zo'n speciaal moment te vieren met mensen die ik eigenlijk
helemaal niet ken maar die me toch behandelden als een deel van de familie. Na 5 dagen vol eten, drinken, kletsen, zingen, wandelen en dansen, keerde ik weer terug naar Valencia met veel nieuwe
verhalen en nieuwe contacten.
Eenmaal terug in Valencia begon het aftellen voor mijn volgende vlucht: retourtje Nederland! Alleen kon ik dit aftellen met niemand delen buiten mijn ouders en mede-au pairs hier in Valencia.
Iedereen dacht namelijk dat ik pas met kerst naar huis zou komen, maar ik had ondertussen het plan bedacht om mijn broertje, nichtje en beste vriendinnetjes te verassen tijdens hun gala. Die
verassing was aardig geslaagd aangezien de een na de ander begon te huilen en ik ze kon gaan troosten. De twee weekjes in Nederland werden meteen helemaal vol gepland en ik probeerde iedereen nog
even te kunnen zien voordat ik weer terug zou gaan. Helaas is dat niet helemaal gelukt maar toch heb ik met aardig wat mensen bij kunnen kletsen. Het aller fijnste was natuurlijk om tijdens kerst
bij mijn familie te kunnen zijn en even niet te denken aan die terugreis.
De dag na kerst zat ik dan toch wel meteen in het vliegtuig terug naar Spanje maar wat was het leuk om weer helemaal plat geknuffeld te worden door de twee kleine aapjes. Toch een fijn gevoel om
te weten dat je daar ook al gemist wordt.
In Valencia moest ik helaas gelijk afscheid nemen van Pien, een van de au pairs die voor oud en nieuw weer terug zou gaan naar Nederland. Ik was verbaasd over hoe snel ik vriendinnen met haar was
geworden en dat ik het nu ook echt oprecht jammer vond dat ze niet meer terug zou komen. De andere meiden waren nog in hun eigen land maar gelukkig kwam Clémence wel terug zodat we samen oud en
nieuw konden vieren in Valencia. We hadden een gezellig diner voor twee en om 00:00 stonden we op het grootste plein van Valencia af te tellen voor het nieuwe jaar. De Spaanse traditie is dat je
bij elke klokslag een druif moet eten. We hadden ons best gedaan maar werden ondertussen ook kei hard uitgelachen door de lokale bevolking. Gelukkig waren ze daarna wel zo vriendelijk om aan ons
uit te leggen hoe het dan wel moest. We hadden de nacht goed doorgefeest en ik was blij dat ik het begin van 2016 met Clémence kon delen (ook nog een verbazingwekkend voorbeeld van hoe snel je zo
close met iemand kunt worden).
Na kerst en oud en nieuw was het feesten hier nog niet klaar. De kinderen hadden nog steeds vakantie dus konden we elke dag lekker spelen en naar het park. Ze waren de hele week zo ontzettend
druk en keken erg uit naar 'los tres Reyes Magos', de drie koningen. De manier waarop ze dat hier vieren is vergelijkbaar met onze sinterklaasviering. Op 6 januari gingen we dan eindelijk naar de
optocht om Caspar, Melchior en Balthasar gedag te zeggen (al waren ze enthousiaster over het uitgedeelde snoep). 's Avonds moesten ze lief gaan slapen, want misschien dat de drie koningen dan wel
in de nacht langs zouden komen. En ja hoor, de volgende ochtend moest ik meteen komen kijken want ze hadden ook kadootjes voor mij gebracht! Later die dag gingen we nog de speciale drie koningen
taart eten: als je het stukje taart had met een boon erin moest je de taart betalen en als je de koning had mocht je de kroon opzetten. Het was erg leuk om weer een Spaanse traditie mee te mogen
maken.
Na deze feestperiode begon dan toch echt weer het normale ritme. In Nederland was ik evenbang dat als ik terug zou zijn de kinderen nietmeer naar me zouden luisteren, maar blijkbaar zijn we nu
toch echt gewend aan elkaar en gaat het allemaal super goed. Naast al het huiswerk en de andere verplichtingen probeer ik af en toe nog iets leuks met ze te doen. Afgelopen vrijdag had ik een
piratenspeurtocht voor ze gemaakt en waren we de hele dag bezig met schat zoeken. Vooral op dit soort dagen zijn het gewoon echt twee super lieve jongetjes die vol zitten met energie.
Afgelopen week was in Roosendaal de carnavalsperiode weer aangebroken (dat was toch wel echt een heimwee momentje), maar hier kijken ze al uit naar Fallas; het grootste feest van Valencia wat in
maart wordt gevierd. Zaterdag had het nichtje van mijn Spaanse gezin haar Fallera presentatie, een grote eer voor Valenciaanse vrouwen/meisjes. Hetwas erg leuk om te zien hoe trots Abu (oma) op
haar kleindochter was. Depresentatie leek net een prinsessenbal met echt de mooiste jurken die je maar kunt verzinnen. Ik heb nu al zin in Fallas zodat ik een hele week mijn ogen uit kan kijken.
Het gaat dus nog steeds super goed en ik geniet nog elke dag. Ik ga nog met veel plezier naar Spaanse les en zodra ik vrije tijd heb ga ik picknicken, een museum bezoeken of op kroegentocht met
de andere au pairs. Wanneer ik mijn volgende blog ga schrijven ben ik waarschijnlijk al over de helft van dit bijzondere avontuur! Niet normaal.
Veel liefs,
Merle
Reacties
Reacties
25 jan. 2016, 17:37
Leuk om weer je verhaal te mogen lezen Merle!! Dikke X
25 jan. 2016, 19:43
Lieve Merle. Ook al weten wij hoe fijn je het daar hebt, als ik dit verhaal weer zo lees dan ben ik heel blij voor je dat het allemaal zo goed gaat en dat je gelukkig zoveel van het echte Spaanse leven mee mag maken. Liefs, mams
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
