27 graden en Kerst
04 dec. 2015
🇪🇸
vanuit Spanje
Hee allemaal,
Op dit moment ben ik aan het wachten op de tennisclub tot de jongens klaar zijn. Een uurtje even helemaal niks geeft me mooi de tijd om de laatste weken te overdenken. Want jeetje, ik vind het
vervelend om mezelf steeds te herhalen, maar echt, de tijd vliegt. Het is inmiddels alweer 5 weken geleden dat mijn ouders en broertje langs zijn geweest. Maar die tijd met hen heeft me zoveel
energie gegeven dat ik de laatste weken alleen maar lachend heb doorgebracht. En ik had het al zo top!
Het was erg leuk om ze een indruk te geven van 'mijn' stad en ze een kijkje te laten nemen in het au pair leven. De dag dat ze aankwamen ben ik als verrassing naar het vliegveld gegaan om ze op te
halen. Alleen die verassing werd een beetje verpest aangezien mijn lieve papa altijd alles doorheeft. Gelukkig kon ik mama en David nog wel verassen. Ik denk dat er die dag nog meer tranen over
mijn wangen zijn gerold dan op de dag dat ik vertrok. Wat was ik blij om ze weer te zien en met ze te kunnen knuffelen! We hebben de meeste tijd van het weekend kletsend, etend en fietsend
doorgebracht en zoals David al zei: nu zijn we weer een echt gezinnetje. Ik heb geprobeerd om ze zoveel mogelijk van de stad te laten zien. Verder hebben ze ook mijn Spaanse familie ontmoet, wat
leidde tot paella en pannenkoeken in een weekend. Helaas vielen de pannenkoeken niet bij iedereen in de smaak... En wij maar denken dat alle kinderen dol zijn op het Nederlandse lekkernij.
Na 5 dagen was het toch echt tijd om afscheid te nemen, maar ook dit keer wist ik dat ik ze snel weer zou zien, namelijk met kerst!
Over kerst gesproken; erg grappig als je oppaskindje "let it snow" gaat zingen en de straten al in de kerst stemming zijn terwijl het buiten 27 graden is. Ik ben laatst nog naar het strand geweest
met de au pairs, maar sinds 2 weken is de temperatuur helaas gedaald en moeten wij toch ook hier nu onze jasjes aan.
De 2 weekenden nadat mijn ouders weg waren stonden ook in het teken van familie maar dan vooral Spaanse verjaardagen. Het eerste weekend heb ik de familie van Rafa leren kennen en kon hij zelf mooi
nog iedereen dag zeggen voordat hij een maand naar zee vertrok. Het tweede weekend was vooral met de familie van May aangezien zij ook net jarig was geweest. Zoals elk weekend ging ik ook dat
weekend op stap, maar die avond verliep niet helemaal zoals gepland. Terwijl ik de straat wilde oversteken ben ik gevallen en kwam ik uiteindelijk thuis met een gekneusde enkel. De volgende dag
ging de hele familie (het was namelijk nog steeds een verjaardagsweekend) op zoek naar krukken. Maar aangezien ik voor Spaanse begrippen nogal lang ben, waren alle krukken te kort. De oplossing
bleek een rollator. Nu had ik toch echt iets te veel trots om daarmee de straat op te gaan dus ben ik de eerste dagen maar binnen gebleven. Inmiddels kan ik weer lopen, dansen en zelfs erg veel
treden beklimmen om een voetbalwedstrijd van Valencia te zien! Een au pair had kaartjes geregeld waardoor we met ons internationale clubje de Spaanse voetbalwereld konden gaan bewonderen.
Met de kids gaat ook nog steeds alles goed. Rafa is al 5 weken op de oceaan aan het zeilen dus dat is voor iedereen wel even aanpassen. Ik breng nu iets meer tijd door met de jongens waardoor we
zandkoekjes hebben gebakken en een dino museum hebben bezocht! Even wat anders voor hen dan een week vol met school, huiswerk, tennis of Chinese les. Dit weekend gaan we met zijn allen naar Bilbao
en dan sluit Rafa ook halverwege weer aan. Familie herenigd!
Hoewel alles hier goed gaat, is er minder goed nieuws uit Roosendaal. Afgelopen week kreeg ik helaas het bericht dat ze Jetje in hebben moeten laten slapen. Ik vind het erg moeilijk dat ik geen
afscheid meer van haar heb kunnen nemen. Op dit moment mis ik Nederland wel en zou ik graag bij mijn eigen familie willen zijn... Nog even en dan kan ik papa's zelfgemaakte tomatensoep eten en
misschien dat mama nog wel wat stoofpeertjes over heeft. Tot die tijd ga ik nog genieten van de Spaanse zon, lachen met de kids en afspreken met de liefste au pairs die er zijn!
Liefs,
Merle
P.s. Inmiddels zit ik al in (het regenachtige) Bilbao!
Reacties
Reacties
04 dec. 2015, 18:13
Nog heel even, Merle. Ook wij zijn de dagen aan het aftellen!!
06 dec. 2015, 08:52
Nog even!!!! Cant wait??????
06 dec. 2015, 08:52
Vraagtekens zijn hartjes
07 dec. 2015, 19:19
Mooi verhaal weer Merle, bedankt voor het kijkje in jouw leven :)
XX
08 feb. 2016, 10:13
Ik ben ook geïnteresseerd in het au pair Spanje programma. Ik lees met veel plezier je blogs, het geeft een goed beeld!
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
